Papaja nazywana Owocem Aniołów albo Owocem Dobrego Zdrowia pomaga na niezliczoną ilość schorzeń i chorób począwszy od biegunek i zaparć, na terapii antyrakowej skończywszy.
Papaja jest owocem krzewu melonowca właściwego – Carica papaya z rodziny Caricaceae. To owocująca przez cały rok zimozielona bylina, wysokości od 4 do 8 metrów, o niezdrewniałym, pustym w środku pniu, liściach pięcio - do dziewięciopalczastych, tworzących pióropusz na końcach pędów, do złudzenia przypominających palmę.
Krzew pochodzi z Ameryki Środkowej, gdzie czczony był przez Indian. Dzięki odkrywcom z Hiszpanii oraz Portugalii zawędrował do innych krajów o podobnym klimacie i obecnie uprawiany jest poza Ameryką Łacińską, w Stanach Zjednoczonych, Republice Południowej Afryki, Azji południowo – wschodniej i na mniejszą skalę w najcieplejszych regionach Europy.
Miąższ owoców jest bardzo bogaty w beta-karoten – prowitaminę A (jest jej więcej niż w marchwi) oraz w witaminę C, której jest więcej niż w kiwi. Zawiera wiele potasu, wapnia, żelaza, magnezu, a także bardzo dużo karotenoidów i flawonoidów, regulujących przepuszczalność naczyń włosowatych.
W papai występuje ponadto witamina B1, B2, niacyna i B6 oraz witamina E. 100 g miąższu zawiera oprócz wody 2,3 g węglowodanów, 0,5 g białka oraz 0,1 g tłuszczu o wartości odżywczej jedynie 12 kcal.
Jednym jednak z największych dobrodziejstw owocu aniołów są zawarte w niej w dużej ilości enzymów proteolitycznych: papainy, chymopapainy, dodatkowo esterazy i proteazy oraz zawartej w nasionach mirozynazy. Ta wysoka zawartość enzymów trawiennych sprawia, że papaja jest idealnym naturalnym środkiem na wszelkie problemy trawienne i schorzenia układu pokarmowego.
Zawarte w roślinie duże ilości papainy sprawiają że papaja jest szeroko wykorzystywana nie tylko w produkcji leków, ale przede wszystkim w przemyśle spożywczym – razem z przyprawami, solą i glutaminą jako dodatek do mięsa, oraz w przemyśle tekstylnym – w celu zapobiegania kurczeniu się wełny i jedwabiu.
Dostępnych jest też wiele produktów kosmetycznych opartych na papai – od szamponów, przez maseczki do kremów. Enzym papaina – stwierdzono – rozmiękcza i usuwa obumarłe warstwy naskórka, nie naruszając zdrowej skóry.
Papaina to enzym z podklasy proteaz o niskiej specyficzności substratowej (EC 3.4.22.2) występujący w melonowcu właściwym, zwanym inaczej papają.
Jest to substancja podobna do ludzkiej pepsyny (enzymie trawiennym produkowanym przez ludzki organizm). Uczestniczy w rozkładzie białek (szczególnie pochodzenia zwierzęcego). Łańcuch papainy zbudowany jest z 212 reszt aminokwasowych, stabilizowany jest 4 mostkami dwusiarczkowymi (-S-S-) i tworzy dwie domeny podobnie jak insulina.Do osiągnięcia pełni aktywności enzymatycznej papaina musi mieć wolną grupę -SH i lekko kwaśne środowisko.
Papaina trawi białka strukturalne pasożytów obecnych w przewodzie pokarmowym do albuminoz i peptonów. W medycynie papaina jest od dawna wykorzystywana jako środek przeciwpasożytniczy (np. w lambliozie) działający na zasadzie strawienia ciała parazyta. Papaina rozkłada również strukturę białkową ściany i błony komórkowej bakterii i grzybów.
Jest składnikiem sosów nadających kruchość potrawom mięsnym i soli zmiękczającej mięso. Wykorzystywana jest także do zwiększania odporności piwa na niskie temperatury oraz doprodukcji kremów antycellulitowych.
Najnowsze badania naukowców USA oraz Japonii wykazują dodatkowo, że papaina niszczy komórki rakowe.